...

Wiek duszy

“Informacja najważniejsza […]
DUSZA NIE „MIESZKA” W CZŁOWIEKU, TO CZŁOWIEK „MIESZKA” W DUSZY.
Tak jest. Dusza objętościowo jest zazwyczaj znacznie większa od ciała fizycznego człowieka, dlatego to nie Dusza znajduje się gdzieś w głowie czy sercu człowieka – jak do tej pory nam mówiono, tylko to twoje ciało fizyczne umiejscowione jest mniej więcej w środku rozległej duszy. Jeżeli chodzi o dokładne wymiary, tak żebyście mogli to sobie zobrazować, wszystko zależy od wieku duszy. Te, które są jeszcze „dziecięcymi duszami”, mają wielkość powiedzmy piłki lekarskiej, natomiast wielkość starych dusz można by przyrównać do pokaźnych rozmiarów fabryki. Dlatego właśnie czasami mamy wrażenie, że czyjaś obecność bardzo silnie oddziałuje na dane miejsce czy obszar – mamy wtedy do czynienia z bardzo starą duszą, której energia jest rozległa i nie pozostaje bez wpływu na resztę.

Podstawowy wiek dusz podajemy w skali od 1 do 7, gdzie żadna z tych wartości nie oznacza lat ani ilości wcieleń.

1 – dusze niemowlęce,
2-3 – dusze dzieci,
4 – młode dusze,
5-6 – dojrzewające, dojrzałe dusze,
7 – stara dusza,
9 – bardzo stara dusza.

Chciałabym, żebyście mieli jakikolwiek obraz tego, na czym polega taki podział i po czym można poznać (bez badania), w jakim wieku jest dusza danego człowieka.
Podam cechy charakterystyczne dla każdej grupy dusz.

DUSZE NIEMOWLĘCE uczą się przetrwania. Są to zazwyczaj dzikie plemiona, gdzie wartością nadrzędną jest przetrwać kolejny dzień i nie zostać zjedzonym przez tygrysa albo kolegę z innego szczepu.

DZIECIĘCE DUSZE często możemy spotkać w więzieniu, w którym spędzają większość swojego życia; są to na przykład wielokrotni mordercy – oni potrafią już przeżyć, rodzą się w bardziej cywilizowanych kulturach, a ich zadaniem jest nauczyć się podstawowych wartości; mają zrozumieć, czym jest wolność, a czym jest ograniczenie wolności.

DUSZE MŁODE potrafią przetrwać, wiedzą już, czym jest wolność, natomiast teraz ich zadaniem jest nauczyć się wszystkiego o świecie, jak sobie w nim radzić, to znaczy, jak zarabiać pieniądze – bardzo często młode dusze to rekiny biznesu i ci, którzy wzbijają się szybko po szczeblach kariery – taki mają cel, więc ich zachowanie jest całkowicie na miejscu. Młode dusze uczą się również przestrzegać prawa oraz rozumieć, czym jest sprawiedliwość. Dlatego jeżeli traficie na kogoś, kto będzie się z wami wykłócał, że coś jest sprawiedliwe lub nie jest sprawiedliwe, będzie powoływał się na prawo, konstytucje czy ustawy, wiedzcie, że macie do czynienia najprawdopodobniej z młodą duszą. Nie zawsze, ale zazwyczaj są to osoby przebojowe, które mają w sobie duże pokłady energii – w końcu są młode.

DUSZE DOJRZAŁE skupiać się będą na emocjach i na tym, jak sobie z nimi radzić. Biorąc pod uwagę, że w tym wieku nazbierały sobie już sporą karmę, którą trzeba zacząć w końcu spłacać, ich życie może nie należeć do najłatwiejszych. Najwięcej depresji i samobójstw występuje u dusz dojrzałych – dzieje się tak w sytuacjach, gdy te nie radzą sobie z lekcjami, jakie na siebie wzięły, i emocje przejmują nad nimi kontrolę. Dusze dojrzałe skupione są głównie na przeżywaniu siebie, niewiele ich zatem będą obchodzić kwestie przestrzegania prawa czy robienia kariery.

STARE DUSZE przeżyły już praktycznie wszystko, dlatego mogą wyglądać na nieco zmęczone życiem, teraz zajmują się przepracowywaniem karmy, jaka im została, zazwyczaj inkarnują jako płeć, którą najmniej lubią (wcześniej częściej wybierały tę, która im bardziej odpowiadała, przez co brakuje równowagi w energiach i trzeba ją wyrównać), często są nierozumiane przez otoczenie, ponieważ mają już dość sporą wiedzę i doświadczenie, których inni jeszcze nie posiadają, zatem kierują się zupełnie innymi wartościami, a ich główne motto brzmi: „Żyj, jak chcesz, i pozwól żyć innym”, odczuwają wewnętrzną potrzebę niesienia pomocy innym ludziom, ponieważ miłość bezwarunkowa jest im bliższa niż jakimkolwiek innym duszom.

BARDZO STARE DUSZE – wiek zaczynający się od 9 w naszej skali; tutaj mamy już do czynienia z nauczycielami, których kluczowym zadaniem jest edukować i prowadzić innych. Dusze te od dzieciństwa czują się mądrzejsze od rówieśników, z którymi nie potrafią znaleźć wspólnego języka, często wybierają starsze towarzystwo. Zazwyczaj są to ludzie dość ekscentryczni, wyróżniający się na tle innych swoją postawą i ogólnym brakiem przejmowania się czymkolwiek – rozumieją już bowiem, na czym polega świat, i przesadnie nie ekscytują się tym, że ktoś umiera, a ktoś inny się rodzi… Mają już praktycznie wszystkie możliwe umiejętności, jakie można było zdobyć, jednak wiedza ta u większości zostaje odblokowana dopiero w okolicach trzydziestego – trzydziestego piątego roku życia.

Wcześniej ich życie może wyglądać nieco smutno, ponieważ dusze te są zazwyczaj leniwe w osiąganiu, na przykład korzyść majątkowych (w końcu ten temat przerobiły już dawno temu i nie potrzebują do niego wracać), nie robią tego, co ich nie interesuje, zatem często mają problemy z pieniędzmi, poza tym, jeżeli została im do odpracowania jakaś karma (a często tak właśnie jest), to – biorąc pod uwagę, że są to ich ostatnie wcielenia na Ziemi – często wybierają wiele trudnych doświadczeń na jedno wcielenie w celu jak najszybszego uregulowania pozostałych długów karmicznych.
Dopóki się nie obudzą, nie przypomną sobie tego, kim są oraz własnych zdolności, nie wejdą na drogę rozwoju duchowego, dopóty ich życia mogą nie należeć do łatwych.

Ogólnie rzecz ujmując, dusze młode mają większą swobodę (nie są zmuszone, by jak najszybciej odrabiać karmę, bo będą miały na to jeszcze sporo czasu), jednak mają też mniejsze możliwościStara dusza jest, co prawda, bardzo obciążona spłatą karmicznych długów, jednak ma ogromną wiedzę, dzięki której, jeśli umiejętnie ją wykorzysta, może osiągnąć, cokolwiek zechce. Stare dusze bardzo często już od dzieciństwa mają zdolność “widzenia” dobrych i złych ludzi, intuicyjnego rozpoznawania tych energii. […]

Nie należy rozumować, jakoby stare dusze były “lepsze” od młodszych dusz.
Wiek duszy odnosi się do wzrastania indywidualnej esencji, dzięki doświadczaniu życia na planecie, a nie do tego ile razy już inkarnowała.
Im bardziej świadomym się jest procesu wzrastania duszy tym szybciej się wzrasta w hierarchii dusz. Poziom jaki osiągniesz na danym etapie odzwierciedla się w twoim punkcie widzenia świata.

 Fragmenty z książki “Jak działa energia”.

Podstawą numerologii jest Droga życia, którą uzyskujemy po zsumowaniu daty urodzenia. Jeśli urodziliśmy się 16.06.1980 roku to 1+6+6+1+9+8= 31=4 Drogą życia jest 4.
Wyróżnia się wibracje podstawowe od 1 do 9 oraz tzw. liczby mistrzowskie 11, 22, 33, 44, których nie redukuje się. A jak w wielkim skrócie wyglądają poszczególne drogi życia?
Jedynki to przebojowe osoby, pełni pomysłów pionierzy, dwójki to dyplomaci i mediatorzy. Trójki to osoby o duszy artysty, optymiści (podobno jedna z najszczęśliwszych liczb). Czwórki to przeważnie osoby konserwatywne, lubujące się w schematach, solidni i pragmatyczni, piątki to osoby pełne energii, głodne życia i nowych doznań. Szóstki cenią harmonię, rodzinę i miłość. Siódemka szuka wiedzy, spokoju, lubi izolować się, ósemka dobrze radzi sobie z pieniędzmi, sprawdza się jako osoba zarządzająca. Dziewiątka służy innym, jest empatyczna, ma otwarty umysł i ukierunkowana jest na innych.
Źródło – Numerologia partnerska.

Leave a Comment

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Seraphinite AcceleratorOptimized by Seraphinite Accelerator
Turns on site high speed to be attractive for people and search engines.