lekcja 4
Wybaczanie i akceptacja to klucz do wolności
wybaczenie to KONIECZNOŚĆ
Jedynie w ciszy, skupieniu, koncentrując świadomość na własnym wnętrzu, można dokonać niezwykle ważnego czynu, jakim jest WYBACZENIE
Tylko kontemplacja własnego wnętrza, poznanie i rozmowa z Wyższym Ja, prowadzi do procesu uwolnienia umysłu i ciała fizycznego oraz zjednoczenia wszystkich części naszej świadomości.
Jest to proces niezbędny dla zachowania równowagi i zdrowia.
Nie są do tego potrzebne rytuały w egzotycznych krajach choć na pewno wzbogacają doświadczenie, wystarczy medytacja, zwana czasem modlitwą .
Prawdziwe i szczere wybaczenie jest jedną z podstawowych i najczęściej spotykanych lekcji w naszej rzeczywistości, mimo to nadal niewielu z nas ją rozumie.
Mijają lata a ludzie nie wybaczają… to idea, w której za błędy, które popełniamy w skończonej rzeczywistości grożą nam kary w wymiarze wiecznym, jest dla mnie logiczną niespójnością.
Współcześnie wybaczenie nadal bywa utożsamiane jedynie z zapomnieniem, podczas, gdy jest to uwolnienie drugiej osoby od swoich projekcji – najczęściej zawiści, żalu, urazy, co oczywiście nie oznacza zwolnienia z kary w wymiarze ziemskim, jeśli takiej dany czyn podlega.
Myślę, że z ziemskiej perspektywy nie jesteśmy w stanie pojąć sposobu widzenia Stwórcy…. bywa że najgorsi oprawcy po drugiej stronie okazują się nauczycielami.
Chowane w podświadomości urazy i żale, poczucie niesprawiedliwości życia, często manifestują się nawet dopiero po wielu latach w postaci wszelkich chorób, dyskomfortu i bólów.
Blokują przed kreowaniem rzeczywistości, sprawiają, że ciągle wracamy do tego samego punktu, poruszając się w błędnym kole ofiary. Jak zatem wybaczać, by z niego wyjść?
Sztuka wybaczania
Poczekaj na moment, gdy będziesz gotowa/y by szczerze wybaczyć
dlaczego jestem w tym miejscu? co mnie do tego doprowadziło?
Uznanie reinkarnacji nie uważam za warunek konieczny w rozwoju duchowym. Bowiem nieprzepracowane lekcje z poprzednich wcieleń i tak z uporem maniaka będą powtarzać się w obecnym życiu.
Doświadczymy wszystkich emocji, które będą konieczne do zgłębienia cnoty, której poznanie zaplanowała nasza Dusza.
Rozsdnie jest pominąć etap: dlaczego ja? skąd taka niesprawiedliwość, w końcu jestem dobry? inni mają lepiej!
Nie należy każdego życiowego niepowodzenia tłumaczyć złą karmą, ponieważ niektóre z nich mają źródło jedynie we współczesności.
Jest to efekt błędnych zapisów w podświadomości, które mogą mieć z kolei całe mnóstwo przyczyn. Naturalnie na tej planecie nie bez powodu inkarnują się już doświadczone Dusze.
Myślę, że nasze doświadczenia wyglądają w ten sposób, ponieważ potrzebne są nam tego typu emocje, by znów uczyć się wybaczać.
Taka perspektywa jest dobrą bazą do tego, abyście mogli rozpocząć proces wybaczania.
Znajdź w sobie wypierane emocje i pokochaj je i podziekuj że są tu dla Ciebie
Kolejnym pytaniem na drodze do uwolnienia powinno być: co zrozumiałem/zrozumiałam dzięki temu trudnemu doświadczeniu?
By szczerze na nie odpowiedzieć, konieczna jest konfrontacja z własnymi lękami, a konkretniej ponowne odtworzenie i przeżycie najtrudniejszych chwil związanych z osobą, której chcemy wybaczyć.
Pomocne jest napisanie listu którego nie należy wysyłać, w którym wylejemy wszystkie żale, pretensje, złość.
Można również zamknąć oczy i przeprowadzić z winowajcą rozmowę, a nawet udać się do miejsca, gdzie wydarzyła się trudna dla nas lekcja i przekazać sobie w tamtym czasie bezwarunkową miłość.
Wstyd powoduje całkowite zablokowanie rozwoju. Sytuacje z przeszłości, które wzbudziły nasz strach blokują. Błędem jest jeśli opowiadasz sobie w głowie, że jakaś sytuacja z przeszłości determinuje, że nie możesz czegoś zrobić. Jest to oszukiwanie siebie aby czerpać nieświadomie satysfakcję, że jesteśmy ofiarami tego świata. To jest iluzja!
Tkwimy w poczuciu winy ponieważ mylimy pamięć z teraźniejszością. Czerpiemy nieświadomie satysfakcje jak opowiadamy o swoim cierpieniu. Obwiniamy wszystkich a szczególnie rodziców. Ciągle mamy żal, że coś się wydarzyło bądź nie wydarzyło i powtarzamy sobie jakąś sytuację blokując się na wzrost.
Tu funkcjonujesz z poziomu ego – ja, mieć, daj. Tu może Ci się wydawać, że robisz coś dla innych. Ale jeśli kierujesz się tym jak inni będą Cię odbierać to znowu JA.
Jeżeli zaczniesz wybierać doświadczać z poziomu świadomości odwaga to zauważysz jak życie Ci się zmieni. Będziesz zaskoczony jak dużo przyjemności daje Ci to co robisz.
Z tego poziomu życie nabiera innych barw. Funkcjonujemy inaczej i ludzie nas inaczej odbierają.
Żyjesz dzięki Miłości - pozwól by wypełniła Twoje serce
Ostatnie pytanie to: jak bardzo mnie ta trudna lekcja wzmocniła pod względem duchowym? Nowa istota wybaczenia polega na odpuszczeniu win, nie z powodu strachu przed karą, a z poczucia miłości.
Chodzi tu o miłość, którą odczuwamy będąc w jedności z Wszechświatem, to miłość zapisana w świętej przestrzeni naszego serca.
To ona daje siłę, by wytrwać kolejne trudne lekcje. Ona daje świadomość tego, że nigdy nie zostajemy z problemami sami, że żyjemy w kręgu nieskończonego Źródła Miłości, które rozpuszcza ból, rozczarowanie i zawiść.
Źródła, którego wody spływają po naszych ciałach, a wszystko co negatywne wraca do wnętrza Ziemi, by zamienić się tam w nową, dobrą energię.
Prawdziwe wybaczenie można odczuć fizycznie, przypomina uwolnienie się od ciężaru, pojawia się lekkość oraz uśmiech.
Wybaczenie jest kluczem do uwolnienia karmy czy wyjścia z koła ofiary. Pozwala narodzić się ponownie, jako wolny od przeszłości człowiek.